Je hebt een duidelijk doel voor dit kwartaal. Daarnaast schrijf je iedere dag de belangrijkste doelen op die je vandaag moet halen om dichter bij dat kwartaaldoel te komen. Aan het einde van de dag heb je de doelen van de dag gehaald, maar heb je niet het voldane gevoel dat je had verwacht.
Sterker nog, je bent niet tevreden. Je honger naar concreet resultaat is niet gestild, omdat de grote doelen achter de dagelijkse doelen nog niet zijn afgerond.
Wat doe je als het behalen van de gestelde doelen voor de dag, aan het einde van de dag niet gelukkig maken?
We gaan de energie uit de VS combineren met de lange termijn van het Verre Oosten in een doel dat iedereen energie geeft.
Hoe maken grote doelen gelukkig?
Bereik je meer wanneer je je richt op echt grootse doelen?
Jim Collins zegt van wel in zijn boek Built to Last. Een BHAG, dat grote gedurfde dappere doel (Pieter van Osch), helpt je om meer te realiseren dan je voor mogelijk houdt, was een van zijn conclusies na het onderzoeken van enkele bedrijven die zeer succesvol waren.
De beste BHAG’s vereisen zowel het bouwen voor de lange termijn als het uitstralen van een meedogenloos gevoel van urgentie: wat moeten we vandaag doen, met een monomane focus, en morgen, en de volgende dag, om de waarschijnlijkheden te trotseren en uiteindelijk onze BHAG te bereiken?
Jim Collins
Ik zie de energie die ondernemers en hun teams krijgen van een uitdagende en urgente BHAG, zoals Yvette Watson van 2BCollective, Katja Diehl, schrijver van Autokorrektur, Rob van den Dool van Yumeko en Tom van der Lubbe van Viisi. De energie die ze uitstralen. Het ziet er voor mij uit alsof ze iedere dag uit hun bed springen om met dat doel aan de slag te gaan.
Kan het zijn dat het halen van je dagelijkse doelen een onbestemd gevoel achterlaat omdat je niet het gevoel hebt dat je dichter bij het grootse doel komt?
Is dan je grootse doel niet uitdagend of urgent genoeg? Of is er iets anders aan de hand?
Het effect van cultuur op jouw gevoel met doelen
Aan de ene kant heb je mensen die het heerlijk vinden om een BHAG en KPI’s na te streven. Aan de andere kant heb je mensen voor wie het proces veel belangrijker is dan het resultaat. Ze vertrouwen erop dat ze door het proces te volgen het resultaat bereiken.
Doe iedere dag het werk, en je komt dichter bij je doel. Dat is een wijsheid uit het Verre Oosten die je ook terugvindt in het stoïcisme. In het boek Lessen van een Samoerai kom je de uitspraak tegen dat het volgens de Japanners nog steeds prima is wanneer je in de laatste uren voor je dood de zin van het leven ontdekt en je daar goed bij voelt. “Tot die tijd werk je gewoon door.“
Zo heb je aan de ene kant de cultuur in het Verre Westen (de VS), waarbij meten, registreren en grootse doelen hebben de afgelopen honderd jaar de norm was. Aan de andere kant heb je de cultuur in het Verre Oosten met het denken in processen en werken aan het voortbestaan op de lange termijn (200 jaar), in plaats van persoonlijk succes en geluk nastreven.
Daar tussenin heb je de Europese cultuur, het Rijnlandse gedachtengoed. De cultuur die je vaak herkent in het Nederlandse MKB, waar de zorg voor de medewerker bovenaan staat en gedacht wordt aan het goed overdragen van het bedrijf aan de volgende generatie. Een ondernemerscultuur die je ook herkent in de boeken van Hermann Simon over de Hidden Champions, bedrijven die groots zijn geworden in een niche.
Een cultuur waarin het gaat over vertrouwen, verbinding en vakmanschap. Je vertrouwt de medewerkers dat ze het juiste doen omdat ze vakmanschap hebben, en je werkt aan de lange termijn van het bedrijf, het voortbestaan. Als oprichter of eigenaar denk je continu aan de volgende generatie. Dat is je drijvende factor, daar is geen BHAG voor nodig.
Al zie je in Nederland dat het de afgelopen decennia steeds meer vermengd is met Anglo-Amerikaanse kenmerken, zoals de C-level-titels, de KPI’s en een BHAG
Wat heeft jouw voorkeur? Wat voelt goed?
Met duidelijke doelen staat de toekomst niet vast
Mijn voorkeur is dat we er goed aan doen om na te denken over het effect van wat we nu doen voor de volgende zeven generaties. De impact van wat we nastreven bekijken over de lange termijn.
Maar hoe vertaal je dat naar dagelijks geluk? Ik hoorde eens een Deen zeggen dat de verklaring waarom ze bovenaan de lijst van landen staan met de gelukkigste mensen is dat ze lage verwachtingen hebben. De uitspraak van deze Deen was misschien geen wetenschappelijk onderbouwde verklaring, maar beginnen met lagere verwachtingen zorgt voor een geluksgevoel wanneer je de verwachtingen overtreft (onderzoek).
Een BHAG kan je volgens Jim Collins verder helpen, maar bedenk dat deze gedachte komt uit een cultuur waarin er continu gedacht wordt in winnaars en verliezers. Een voorstander van de BHAG zal nu misschien zeggen dat jouw vooruitgang de maatschappij meetrekt, de zogenaamde trickle-down-economie. Robert Reich legt uit waarom dit niet werkt en wat wel. Beter veranderen we winstmaximalisatie in impactmaximalisatie, zoals Erlijn Sie zegt. Waarbij continu wordt gezocht naar de maximale impact die mogelijk is met de huidige organisatie.
- Door ons te concentreren op het werk dat we te doen hebben zonder te veel bezig te zijn met de grootse (economische) resultaten.
- Door de kleine resultaten te vieren. De dagelijkse overwinning, bijvoorbeeld dat je in staat bent geweest om je te concentreren op het werk, de afleiding hebt kunnen weerstaan en de drie belangrijkste doelen voor vandaag hebt gerealiseerd. Dat gesprek met die medewerker. Samen met je gezin eten. Lachen.
Of er voor jou een manier is om doelen te gebruiken die een beter resultaat oplevert is lastig te onderzoeken. Wat als je je leven anders had ingericht en andere doelen had gebruikt, had je dan meer bereikt en meer succes gehad? Lastig te bepalen. Wat is je definitie van succes nu en wat is die morgen?
Het doel van al deze vragen is dat je er zelf over nadenkt. Er is niet één waarheid, er zijn er meerdere, bijvoorbeeld die uit het Verre Westen, uit het Verre Oosten en uit Europa.
Scenario’s om verschillende beelden van de toekomst te vormen
Als je mensen ontmoet die doen alsof ze zeker zijn van de toekomst omdat ze een duidelijk doel nastreven, dan zou ik daar niet te veel naar luisteren (Egge van der Poel). Eén ding staat vast: wat de toekomst wordt staat niet vast.
De kans dat het steeds warmer wordt wanneer we achteloos doorgaan met CO2 uitstoten is met meer dan 95% zekerheid vastgesteld. Tegelijkertijd kan er van alles gebeuren dat dit proces omkeert of juist versnelt. Dat betekent overigens niet dat je nu stil kan zitten, want de wereld om ons heen draait door. Bedrijven en mensen blijven werken met fossiele brandstoffen, CO2 uitstoten en vervuilen, zolang het op de korte termijn voordeel oplevert.
Wat kan helpen voor jou is scenario’s beschrijven. Wat zou je kunnen doen als ondernemer en mens in een omgeving waar het 1,5 graad warmer is? Wat kun je doen wanneer dit scenario waarheid wordt? Of wanneer het 3 graden warmer is? Of wanneer de temperatuur daalt met 2 graden? Wat zou er veranderen wanneer er een wereldoorlog uitbreekt? Wat gebeurt er met jouw bedrijf en jullie klanten wanneer de prijzen verdrievoudigen in een jaar?
Werk allerlei scenario’s uit met verschillende mensen waarbij er ook een groep is die denkt vanuit de toekomst, zij leven in de wereld over zeven generaties (200 jaar). Dit is een van de hulpmiddelen om scenario’s te bedenken over de toekomst die genoemd wordt in het boek De goede voorouder. Je weet niet wat de toekomst wordt, maar je kunt wel scenario’s bedenken waar jullie bewust aan willen werken.
Meer leren over scenario denken? Lees dan het interessante boek de levende onderneming.
Nog een tip om anders te denken over doelen.
Anti-doelen — bewust kiezen wat je wilt vermijden
Zouden anti-doelen een oplossing kunnen zijn voor jou? Andrew Wilkinson legt uit hoe hij en zijn team een van de lessen van Charlie Munger hebben doorgevoerd in hun bedrijf.
Ze keken niet naar hoe een perfecte dag eruit zou zien, maar naar hoe een verschrikkelijke dag eruitziet:
- Vol lange vergaderingen;
- Een volle agenda;
- Omgaan met mensen die we niet mogen of die we niet vertrouwen;
- Mensen dingen schuldig zijn / geen controle hebben / verplichtingen;
- Verplicht op kantoor zijn;
- Reizen.
Dit hebben ze vertaald naar anti-doelen om een dergelijke verschrikkelijke dag te voorkomen:
- Plan nooit een persoonlijke vergadering wanneer hetzelfde ook kan worden bereikt via e-mail of telefoon (of helemaal niet);
- Niet meer dan 2 uur geplande tijd per dag;
- Geen zaken of verplichtingen met mensen die we niet mogen — zelfs maar een beetje slechte sfeer en het is een duidelijke nee;
- Geef nooit de controle over onze bedrijven op, geen gunsten van mensen die iets van ons nodig zouden kunnen hebben (zorg ervoor dat de regel van wederkerigheid niet in werking treedt);
- Werk vanuit een café tegenover een prachtig park waar we kunnen komen en gaan wanneer we willen, zonder dat iemand ons lastigvalt;
- Videoconferentie of betalen voor mensen die ons komen bezoeken;
- Plan nooit vergaderingen in de ochtend, slaap uit als dat nodig is.
Sommige mensen die ik spreek zeggen dat het onmogelijk is om alleen maar werk te doen dat je leuk vindt, er moet tenslotte ook geld worden verdient. Ik denk dat Andrew en zijn partner Chris dicht in de buurt komen. Vaak worstelen ondernemers met dit gevoel van werk dat ze niet leuk vinden, wanneer het team groter wordt. Kijk naar de werkwijze van Tiny en trek je eigen conclusie.
De Impact BHAG die jou en je team richting en energie geeft
Een BHAG die beter wordt door de lange termijn van het Verre Oosten toe te voegen, een BHAG die motiveert tot echte impact.
De kracht ligt in de combinatie van de BHAG en impact. De BHAG vanuit de VS en de impact op de lange termijn vanuit het Verre Oosten. Dit kunnen we in Europa gebruiken door die twee met elkaar te verbinden tot impactmaximalisatie.
De Impact BHAG geeft energie en richting voor jou en iedereen in je team, voor klanten en voor leveranciers. Doordat je een duidelijke richting hebt, maak je het eenvoudiger voor de mensen in je team om besluiten te nemen en initiatieven op te pakken die bijdragen aan de Impact BHAG.
In een reactie op LinkedIn schrijft Yvette van de 2B collective:
Cultuur en waarden verbindt mensen en een hoger doel drijft een groep om het beste uit zichzelf te halen en over je eigen grenzen heen te kijken. Onze ervaring is dat een haalbaar doel weinig inspireert en vaak weinig veranderd ten opzichte van hoe je het nu doet. En als duurzame ondernemer vind ik niets zo saai als een doel waarmee je impact en het effect van al je werk klein is.
Wanneer je durft te dromen krijg je kippenvel en wordt je geprikkeld om voorbij je grenzen te kijken om het doel naar de realiteit te brengen.
In ons geval hebben we ons gehele businessmodel en propositie omgegooid. 2 miljard mensen bereiken, kun je namelijk helemaal niet zelf. Dus je moet samenwerken, maar hoe? Het daagt de ondernemer maar ook de teams (zeg ik uit ervaring) uit om voorbij je horizon te gaan. En er is niets leukers dan samenwerken aan een droom 🔆 Dus ik ben zeer zeer groot voorstander van een BHAG.
Yvette Watson
Mijn belangrijkste doel voor vandaag is de podcastaflevering voor deze week inspreken. Dat ga ik zo doen met dit artikel als basis.
Een vinkje voor 3 augustus. Dit vinkje draagt bij aan mijn podcast en aan mijn weekdoelen. Vanaf volgende week ga ik weer gesprekken opnemen met interessante mensen voor de podcast.
Vanavond ga ik uit eten met het gezin om de verjaardag van M. te vieren.
