De Zaak werpt een kritische blik op het ZZP-schap. Zeggen ze.
Waarschuwing, ik moet dit even kwijt.
Ze concentreren zich in het artikel op de schijnzelfstandige en gedwongen ondernemers die almaar dalende tarieven vragen voor hun diensten.
Nou en. Die vallen vanzelf wel af.
Het gaat over bedrijven die werknemers ontslaan en diezelfde mensen inhuren als zelfstandige. Een relatie die niet lang stand kan houden.
Volgens het artikel heeft zo’n 20% van de ZZP-ers (van ongeveer 750.000 ZZP-ers) het financieel moeilijk. Daarvan is 5-10% schijnzelfstandige, lees ik in het artikel “De pijn van de ZZP-er” (DeZaak van mei 2013).
Schijnzelfstandige, wat een onzin. Ze zijn een zelfstandige zonder personeel. Ze zijn alleen geen ondernemer. Net als veel andere ZZP-ers.
Of de 55-plusser die geen baan meer krijgt en dan voor zichzelf begint. Ze hebben hun hele leven in loondienst gewerkt en moeten nu als zelfstandige aan de slag. Klanten werven, jezelf zichtbaar maken, je eigen middelen goed verdelen.
Kun je hier een weg in vinden dan heb je nog heel wat mooie jaren te gaan en dan doel ik niet tot de pensioengerechtigde leeftijd. Als zelfstandige ondernemer mag jezelf weten wanneer en hoe lang je werkt.
Om nu de lat hoger te leggen voor starters, iets wat FNV Zelfstandigen wil, is onzin.
Zo zegt Linde Gonggrijp zelf geen ondernemende zelfstandige:
“Als vakman of kenniswerker moet je een product met waarde op de markt kunnen brengen. Daarnaast dien je een goed acquisitienetwerk te hebben en in staat zijn zelf te investeren. Anders moet je het niet doen.”
Je moet helemaal niets. Het ligt aan je eigen doelstellingen. Wat wil je bereiken?
- Het is handig dat je een goed product hebt of een goede dienst levert anders krijg je geen klanten.
- Het is goed om hard te werken als je iets wilt bereiken zodat je meer doet dan je concurrent.
- Het is slim om te communiceren met je klanten zodat je meer klanten krijgt.
Maar je moet niets, je bent tenslotte niet voor niets zelfstandige ondernemer geworden. Je gaat het nu zelf doen, op je eigen manier.
Daar is geen overheid of ouder voor nodig. Nadat je bent gevallen sta je op, je verandert iets en probeert het opnieuw. Net zo lang tot je een werkwijze hebt gevonden waarmee je de klanten krijgt die je leuk vindt, die je betalen en waar je aan verdient.
Als je niet hard genoeg werkt, niet opnieuw opstaat, geen nieuwe methode bedenkt ben je geen ondernemer en stopt je bedrijf.
FNV Zelfstandigen, Stichting ZZP Nederland, Zelfstandigen Bouw en Platform Zelfstandige Ondernemers hebben een voorstel gedaan om de verschillende VAR verklaringen te vervangen door één bewijs van ondernemerschap.
Een bewijs van ondernemerschap?
Wie bepaalt of ik een goede ondernemer ben?
Dat doe ik vooral zelf en mijn partner. Kan ik ons gezin onderhouden, de hypotheek betalen, de rekeningen betalen. Dat zijn duidelijke signalen voor mij of ik een goede zelfstandige ondernemer ben.
“We willen een eenduidige definitie waarbij selectie aan de poort plaatsvindt.”
Een selectie aan de poort?
Welke poort? Ik kies er toch zelf voor om zelfstandige te worden. De selectie bij de poort zijn volgens mij de klanten. Als je deze mensen niet kunt overtuigen van je meerwaarde kom je niet door deze poort.
De bank of andere geldschieters zijn ook poortwachters als je geld nodig hebt om te investeren in je bedrijf. Zij bepalen wel of je een goede ondernemer bent voor hun.
Daar hoeft geen ander orgaan of organisatie nog eens voor poortwachter te spelen.
“De Kamer van Koophandel moet beoordelen of je aan de competenties voldoet die een ondernemer nodig heeft”
Ah, de KvK dat zijn toch ook geen ondernemers.
Wat zijn de competenties van een ondernemer? Hoe bepaal je dat objectief van iemand die op school zit, of iemand die een aantal jaar heeft gestoken in een coach opleiding, of een 55-plusser die nog graag wil werken?
Denk je dat mensen als Richard Branson of Boris Veldhuijzen van Zanten door de KvK poort zouden komen toen zij starte als ondernemer? Om maar twee voorbeelden te noemen van succesvolle ondernemers.
Ook willen deze vier partijen de wetgeving aanpassen om pensioen, arbeidsongeschiktheidsverzekeringen en scholing aantrekkelijker te maken. Daar kan ik me wel in vinden. De overheid die ondernemerschap stimuleert, het is natuurlijk de vraag of het daardoor verandert.
“Aan scholing wordt bijvoorbeeld nauwelijks iets gedaan door deze groep. Dan heb je over tien jaar een probleem.”
In ander stukje in diezelfde De Zaak staat vermeld dat ondernemers op jaarbasis € 1.500 besteed aan ontwikkeling van eigen kennis en vaardigheden. Eens, € 1.500 op jaarbasis is veel te weinig. Denk eerder aan 10% van je bruto jaarinkomen wil je innovatief blijven.
Dat is ook ondernemen en daar komt de ondernemer vanzelf achter. Als de klanten meer weten over het onderwerp dan hij zelf wordt het tijd voor ontwikkeling of een ander vak.
De VAR-verklaring is op zichzelf al een schijnvertoning. Ik ben een zelfstandige ondernemer met eigen producten en meerdere klanten, eenvoudig te controleren door de belastingdienst.
Dan nog vraagt bijvoorbeeld de Rabobank na een presentatie om een VAR-verklaring van mij. Wat een onzin. Bureaucratie. Verspilling van tijd en energie voor mij en de Rabobank.
Uit de ZZP Barometer (onderzoek onder 1.500 ZPP-ers) volgt dat 49% van de ZZP-ers een (te) lage prijs per uur vragen om de concurrentie de baas te (kunnen) zijn.
Terwijl de meeste ondernemers weten dat concurrentie op prijs een race naar de bodem is.
Volgens een onderzoek van Abn Amro (onder 617 zzp’ers -vooral mannen, vooral werkzaam in de zakelijke dienstverlening) zijn ZZP-ers geen echte ondernemers. Zzp-ers vindt acquisitie het minst leuke gedeelte aan hun werk, terwijl dit volgens de bank nu juist het ‘kernelement’ van ondernemen is.
Dat herken ik. Veel zelfstandigen die ik spreek (vaak coach) hebben moeite met acquisitie, alleen het woord al geeft ze rillingen over de rug.
Onderzoek van de ING laat ook zien dat zzp-ers geen ‘klassieke ondernemers’ zijn. Ze bieden hun ‘diensten’ aan (of beter nog hun uren) en zien geen gaten in de markt. Er worden geen producten ontwikkeld.
Een product is het middel om los te komen van uurtje-factuurtje. Los van de concurrentie op (uur)prijs. Je eigen unieke product, met de toegevoegde waarde die de klant nodig heeft en waar ze bereid zijn voor te betalen. Omdat het ze meer oplevert dan het kost.
Linde Gonggrijp zegt:
“Met de overgrote meerderheid gaat het goed. En niet iedereen die klaagt is arm. Zzp-ers brengen flexibiliteit, kennis en innovatie. Het zzp-schap is een zegen.”
Huh?
Waarom dan een voorstel van wetswijzigingen. Waarom al je aandacht naar het kleine deel waar het niet goed mee gaat?
Zzp-ers brengen flexibiliteit, kennis en innovatie?
Uit het ING onderzoek komt juist dat ZZP-ers minder innoveren en Linde zegt eerder dat er aan scholing nauwelijks iets wordt gedaan door diezelfde ZZP-ers. Flexibiliteit voor wie? Voor grotere bedrijven die ze eerst ontslagen hebben om ze weer in te huren als flexibele ZZP-er?
Martijn Pennekamp van ikwordzzper.nl (een commercieel bedrijf) zegt:
“Het is vooral de specialistische werknemers die weten dat ze nodig zijn een geweldige kans… Zij worden immers bij hun werkgever voorbereid op een ondernemersbestaan. Dankzij Het Nieuwe Werken krijgen werknemers de smaak van vrijheid te pakken.”
Bij een werkgever worden voorbereid op een ondernemersbestaan?
Niet.
Op de cruciale punten voor een zelfstandige ondernemer is het totaal anders als werknemer. Denk aan je toegevoegde waarde laten zien, communiceren met de klant, geen 9-tot-5 mentaliteit, gaten in de markt zien.
Zijn dit competenties die je aan ‘de poort’ moet controleren?
Nee, dit zijn competenties. Die kun je ontwikkelen. Tijdens het opbouwen van je bedrijf zijn dat juist de dingen waar je tegen aanloopt.
Dat zijn de dingen die het ondernemen zo leuk maken.
Het ontdekken van jezelf, ontwikkelen van nieuwe competenties, doorzetten, resultaat.
Vergelijk het met je kinderen. Je stopt je kind bij de poort naar de wijde wereld. Totdat ze juiste competenties hebben mogen ze niet naar buiten, niet uit de beschermde omgeving.
Hoe kan jouw kind zich dan ontwikkelen?
Je leert lopen door een paar keer flink te vallen, daarna weer op te staan. Je leert echt fietsen zonder zijwieltjes en een paar keer omvallen en tegen dingen aan te fietsen. Je staat weer op en gaat weer verder.
Denk je dat je een echt mens wordt als je als ouder de fiets weghaalt of zegt dat je niet meer mag lopen omdat je bent gevallen?
Denk je dat je een echte ondernemer wordt als de Kamer van Koophandel zegt dat je (nog) niet de juiste competenties hebt?
Leren door doen en ontwikkelen. Voor deze ontwikkeling kun je hulp zoeken bijvoorbeeld in opleiding of mentoring. En dat is aan jou als zelfstandige. Dat is de vrijheid die je hebt als ondernemer.
Ten minste nog wel.
Ik wens je als zelfstandige ondernemer veel vrijheid toe.
De vrijheid om te vallen en op te staan. De vrijheid om door te gaan. De vrijheid om te stoppen.
Credit foto: Derek Key – Jailbirds
Beste Erno,
Hartelijk dank voor dit artikel! Zelf ben ik geen zelfstandige, maar ik ben het roerend met je eens.
Je zult maar zelfstandige willen worden, bijvoorbeeld omdat je als 55plusser ontslagen bent. En dan geweigerd worden door de kvk. Je mag het niet eens proberen, zouden ze dan zeggen, blijf maar thuis zitten en een uitkering trekken.
Wat een onvoorstelbare onzin!
Overigens is de drempel om zelfstandige te worden al hoog genoeg voor veel mensen. Zelf heb ik een keer informatie ingewonnen ij de kvk, om vervolgens een wat chagrijnige man aan de lijn te krijgen die me zo ongeveer vertelde dat, als ik niet al minimaal drie opdrachten had (maar die had ik!) die een ‘bepaalde verdeling hadden’ (ik werkte 24, 8 en 8 uur per opdrachtgever), ik er niet aan moest beginnen. Mijn huidige opzet zou wijzen op een verkapt dienstverband en dat zou een probleem zijn. Toen wist ik nog niet beter en ben ik dus geen zelfstandige geworden. (achteraf prima; maar dit werkt niet bemoedigend).
Goed om eens duidelijk op papier te zetten dat er geen controle aan de poort hoeft te zijn.
Hallo Chris,
Chagrijnige mensen zijn er overal. Gewoon een andere dag nog eens bellen. Misschien een ander persoon of dezelfde persoon in een andere stemming 🙂
Voor jou was er al een soort poort zo te horen, en die was voldoende.
hoi Erno,
wat een goed artikel heb je geschreven.
Wat een angstaanjagend idee dat er mensen zijn die serieus denken dat je zelfstandigen “aan de poort moet selecteren”!
Ondernemerschap is juist iets wat je leert door het te doen.
Als ik destijds “aan de poort ” beoordeeld was geweest door ambtenaren, was ik nooit geslaagd! Die mensen vinden mij alleen maar gek! Hihi!
Dank je Laura.
En kijk wat voor een top ondernemer je bent!
Goedemorgen Erno, wat een goed artikel om de dag mee te beginnen, komt echt uit je hart he?
Ik ben het helemaal met je eens, de vrijheid is juist zo heerlijk, zelf kiezen om iets wel of niet te doen of te willen. En vooral niet nog meer regeltjes en toegangspoorten…. en de regering wilde toch minder regels en minder ambtenaren??
Komt je artikel in De Zaak ;-)?
Yep, uit mijn hart. 🙂
foute boel…ook hier in België willen ze zich met alles bemoeïen en regeltjes opstellen
heeft niemand het door , na de val van de muur is er ruimte onstaan voor het socio-communisme
we worden geregeerd door de non-producers, die vinden dat we het niet goed doen, maar naderhand
toch wat meer zouden mogen bijdrage….hoelang nog ?
Gelukkig hebben we voor dit soort nieuws een mooie oud Hollandse uitdrukking: lariekoek en apekool!
Je zou als zelfstandige denken dat instellingen als Stichting ZZP Nederland en de rest achter je staan. Juist als je een beginnend ZZP’er bent. Maar helaas ziijn de medewerkers van deze stichting waarschijnlijk zelf geen zelfstandigen (meer) en hebben ze de voeling met het ondernemersschap verloren of nooit gehad. En er zijn zoveel positieve zaken waar ze hun energie in konden stoppen. Zoals Erno zegt: ondernemersschap is een organisch gebeuren. Dat vind vanzelf zijn weg. Zoals de meeste dingen trouwens, maar dat is weer een heel andere discussie.
Duidelijk verhaal. Maar toch mis je naar mijn idee ergens het punt.
Helemaal eens met je stellingen over ondernemerschap. Maar waar het hier volgens mij om gaat is dat ‘ondernemerschap’ wordt misbruikt om wat eigenlijk ‘gewone werknemers’ zijn de andere kant van de schutting op te duwen. Zodat risico’s komen te liggen daar waar ze dus niet gewenst of verkozen zijn.
Eigenlijk is dit dus dubbel:
– Een echte ondernemer (met een bedrijf, waar je goedkope medewerkers nodig hebt om winst te kunnen maken, niet alleen klanten!) wordt hiermee minder ondernemend want schuift risico’s af op mensen die in deze crisis geen kant uit kunnen of denken te kunnen.
– Een echte werknemer (of in jouw woorden misschien loonslaaf) wordt zonder daar echt een keuze in te hebben zogenaamd een ondernemer.
Als selectie aan de poort betekent nog eens goed doorvragen wat er nu eigenlijk écht aan de hand is bij die poort, dan is daar weinig mis mee.
En de toon van je artikel schetst volgens mij een te rooskleurig beeld van ondernemerschap. Het zitten voor- en nadelen aan. Ik krijg nu bijna het idee als ik daar te veel vragen over ga stellen of nuances in ga aanbrengen dat ik dan meteen de verwijzende vinger krijg: ja, dan ben jij dus geen ondernemer.
Maar verder goed stuk hoor, tegengeluid is wel eens goed.
Dank je wel Rudy. Natuurlijk zijn die praktijken niet goed, werknemers ongewenst ondernemer maken.
Mijn punt is, het is een klein deel en om daar weer allerlei regels voor te gaan bedenken…
Daar gaan de meeste potentiële ondernemers alleen maar last van hebben en de slechte werkgevers die werknemers dwingen ondernemer te worden vinden toch wel een omweg/andere weg om het alsnog voor elkaar te krijgen. Uiteindelijk gaan ze niet winnen, de race naar de bodem eindigt altijd op de bodem.
Natuurlijk mag je er vragen over stellen of nuance in aanbrengen. Dat doe ik ook op het artikel. De genoemde partijen schetsen een bepaald beeld en ik laat daar een ander licht op schijnen.
Helder.
Er zijn dus 2 wezenlijke vragen:
– hoe faciliteer je echte ondernemers (als dat al nodig is overigens, maar dan anders: hoe voorkom je onnodige hindernissen voor echt ondernemerschap)?
– hoe voorkom je dat (meestal wat grotere) ondernemers hun risico’s afwentelen op de maatschappij (wel de lusten en niet de lasten, zoals de banken dat doen met hun bonussen als het goed gaat en de belastingbetaler betaalt als het slecht gaat, maar is andere discussie. Is it?).
Overigens, je stelt dat het op een kleine groep gaat. Ik heb daar geen concrete cijfers van paraat. Nergens wordt gevraagd: wilt u écht ondernemer worden of bent u met een ontslagvergoeding als 55plusser buiten gekieperd. Misschien is er wel meer lijdend ondernemerschap dan uit de cijfers blijkt, maar nogmaals ik weet het niet. Wie durft een schatting te doen: alle vakmensen die terug worden gehuurd + alle ouderen die eigenlijk liever bij hun baas hadden willen blijven + de rest.
Goed artikel!
Ik vind de nuancering van @Rudy ook goed: het gaat inderdaad om de gevallen waarin mensen onterecht volgens een status als ondernemer werken maar min of meer in loondienst zijn. De fout ligt dan echter niet bij de ‘ondernemers’, maar bij de bedrijven die dat soort dienstverbanden opdringen aan mensen om zo onder premies of vaste werkconstructies uit te komen. Ik vind dat die bedrijven aangepakt moeten worden en niet het ondernemerschap.
Ondernemen bestaat uit zelf uitvinden wat werkt, met vallen en opstaan, zonder allerlei bemoeienis van kapiteints-aan-de-wal en mensen die zelf geen ondernemer zijn. Een ‘selectie aan de poort’ slaat helemaal nergens op. Maar toezicht op bedrijven met een fout werkgeverschap is wél goed.
Goed aangescherpt Ellen. Dank je wel.
Nee he, heb ik mijn verhaal getypt en nu staat het op facebook haha! Dus nog een keer dan maar 🙂
Erno, dit betoog van je roept bij mij de reactie op van: hè eindelijk eens iemand die het zegt.
Ik ben indertijd ook min of meer gedwongen ondernemer geworden. Maar ik heb dat besloten, toen ik eens alles wat ik al gedaan had in mijn leven, op een rijtje zette. Conclusie: ik WAS al freelancer, nu mocht ik nog ondernémer worden.
Het is niet altijd gemakkelijk, maar als ik dan eens denk aan al die mensen met een báán … dan ben ik onmiddellijk weer vrolijk dat ik zo’n vrij vogeltje ben. Ik mag mensen van allerlei klachten afhelpen en ze raad geven om zelf ook een stuk verder te komen. Mijn nieuwsbrief wordt hogelijk gewaardeerd, ik krijg er altijd leuke reacties op en mijn blog wordt nauwlettend gevolgd door een heleboel mensen. In loondienst kun je dat niet creëren, al die waardevolle dingen en nog fijn thuis werken ook!
Als alleenstaand moeder is het niet eenvoudig allemaal, maar als je dan ook nog in loondienst moet werken voor een baas … en niet jezelf kunt zijn overdag! Nee, ambtenaren begrijpen er niets van geloof ik.
Cheers,
Sophia
Goed geschreven!
Ondernemerschap leer je in de praktijk. Met vallen en opstaan.
Je kunt dat proces niet omzeilen. Een ondernemer gaat dat proces aan met zichzelf en vanuit die vrijheid om dat te kunnen doen ontstaan geweldige dingen. Voor sommigen. En voor sommigen niet. Maar weet jij van te voren wie het wel of niet gaat redden? Wie er wel of niet het doorzettingsvermogen heeft? Of wie opeens met een briljant idee komt. Of wie niet? Selecteren aan de poort is volstrekt onlogisch.
Beste Erno,
De (meeste) echte ondernemers blijven in goede en slechte tijden wel overeind. Los van ‘poorten, eisen/adviezen van de kvk en ideeën van banken. Natuurlijk moet je met een goede basis aan een ondernemerschap beginnen. En deze goede basis is natuurlijk ook weer heel subjectief. De tijd en ervaringen leren uiteindelijk of je je als een ondernemer staande kunt houden. Een ieder doet dat op een eigen manier.
Zo bepaalt iedere ondernemer ook zijn eigen competenties. De één gaat voor een modaal inkomen, de ander voor een een bepaalde betekenis binnen de maatschappij en een derde wil ‘slagen’ met een grote onderneming. Met twintig jaar ervaring als zelfstandig ondernemer kan ik zeggen dat passie en doorzettingsvermogen mij veel hebben gebracht, niet de regels en adviezen van kvk ed waar ik me aan moest houden. En door de ervaring kun je van zzp-er weer doorgroeien naar werkgever…en zo creëer je weer werkgelegenheid in deze crisistijd. Ondernemers zijn hard nodig!
Wijze woorden en mooie beeldspraak!
Een paar punten:
VAR
Ipv de VAR verklaring een ‘Bewijs van Ondernemerschap’, dat is volgens mij geen logische stap. De VAR verklaring een puur fiscale functie ivm afdracht van loonbelasting en sociale premies door opdrachtgever of de zzper. Dat dat gemakkelijker zou moeten kunnen, ben ik wel mee eens. Bewijs van Ondernemerschap riekt naar het zoveelste keurmerk, waar ik een beetje allergisch voor ben.
Moeten
De meeste aspecten die Linde noemt zijn best belangrijk als ondernemer., alleen die kan je inderdaad ook aanleren, ervaren en hoef je niet als voorwaarde te stellen om te gaan beginnen als zzper.
Verkoop
Voor veel zzpers een moeizaam onderdeel vasn ondernemen, maar de goede (in termen van service en normale kosten berekenen daarvoor) intermediairs spelen hierin een rol voor veel kennis zzpers, die zo netjes van klus naar klus gaan. Dat de Belastingdienst nog problemen heeft met één factuuradres in deze constructie, is kwestie van voortschrijdend inzicht en daar blinken ze niet in uit.
Netwerk
Natuurlijk is het handig om al een netwerk te hebben en te onderhouden. Maar als je eerst langdurig hebt gewerkt in één bedrijf, is je netwerk beperkt. Opbouwen kan juist leerzaam zijn, elevator pitch maken, oefenen en doen.
Ondernemen is in mijn visie drie dingen:
– verkopen
– meer dan een goed idee alleen: naast je vak uitoefenen ook tijd besteden aan administratie, marketing, verkoop en netwerken en je gezin!
– netwerken, met een voor jouw situatie passende balans tussen online en offline
Product
Ja, ik ben het wel eens dat je product/dienst waarmee je gaat ondernemen iets moet zijn wat klanten aanspreekt ipv alleen maar ‘ik ben coach’ . Erno heeft daar een mooi boek over geschreven laatst, toch?
Investering
Ben ik een beetje mee eens en een beetje mee oneens. Aan de eens kant zitten argumenten als dat je als startende zzper wel zou moeten investeren in zaken als een behoorlijke website, professioneel promotiemateriaal, goede werkomgeving, behoorlijke automatisering, leveringsvoorwaarden op maat. (en last but not least wat gerichte ondernemerscoaching 😉 ) Ook zou je als bestaande ondernemer de financiële middelen moeten opbouwen om eens in de zoveel tijd even niet facturabel bezig te hoeven zijn om te investeren in ontwikkelingen van je product/dienst/markt. Dat laatste gebeurt naar mijn smaak veel te weinig en brengt veel zzpers in de problemen omdat ze niet meer onderscheidend zijn daardoor.
Aan de oneens kant zit dat menig kennis-zzper met hele geringe investeringen al kan starten. Hij werkt bij zijn klant, hoeft geen kantoorruimte hoeft, enz..
Verkoop
Als je via intermediairs werkt hoef je niet rechtstreeks aan acquisitie te doen. En daarnaast is verkoop ook te leren, ook al voel je je geen verkoper. Toegegeven, je haalt dan niet het niveau van de rasverkopers onder ons, maar dat hoeft ook niet. Geen randvoorwaarde dus, wel iets dat je kan leren.
groet,
Jaap Schuddeboom
Beste Erno,
Een goed artikel en wat je schrijft snijdt hout.
Een poortwachter die gaat bepalen of iemand een goed ondernemer is lijkt mij alleszins onwenselijk. Wel is het zo dat het VAR-systeem voor mij de deur uit kan. Indien ik als kleine zelfstandige één grote opdracht krijg waarmee ik een jaar werk zou hebben dan zou ik die moeten afwijzen omdat ik dan niet voldoe aan drie opdrachtgevers. Daarmee gooi je dan als ondernemer je eigen ruiten in. En dat moet dan maar omdat de belastingdienst anders gaat zeggen dat er sprake is van verkapt dienstverband? Een startend ondernemer mag blij zijn met zijn eerste langdurige opdracht! Verder geeft het huidige VAR systeem veel te veel ruimte om zelf je werkzaamheden te omschrijven. Er zijn geen vaste categoriën aan verbonden waardoor je op een later tijdstip dan discussies kunt krijgen of de door jouw uitgevoerde werkzaamheden dan wel overeenkwamen met de VAR die je aan je opdrachtgevers hebt verstrekt. De VAR-WUO is dan veruit de beste die je kunt overleggen. Maar voordat je de status Winst Uit Onderneming mag genieten moet je wel eerst bij de fiscus aangeven waarom je dan voor de inkomstenbelasting wenst te worden gezien als zelfstandige want anders is het gewoon Resultaat uit Overige Werkzaamheden en ben je alleen ondernemer voor de BTW met een VAR-ROW.
Tja, en dan hebben we ook nog de kwestie dat ZZp-ers door CAO’s worden uitgesloten.
Zo staat er in de CAO Besloten Busvervoer al sinds jaren een eis van dienstbetrekking beschreven in artikel 53 en aansluitend artikel 9 voor rijdend personeel. Zelf ben ik ZZP-chauffeur op touringcars en met mijn bedrijf Vipnight organiseer ik ook zelf ritten die ik uitzet bij touringcar ondernemers waar ik mee samenwerk. Dit dan voornamelijk in het partybuscircuit.
Al vijf jaar vecht ik voor een verandering omdat het niet normaal is dat een ZZP-er in een CAO wordt genoemd en daarvoor als zodanig ook een tarief voor wordt betaald. Feitelijk zegt de CAO gewoon dat de ZZP-er moet worden gezien als een MUP-kracht (oproepkracht in loondienst). En dit soort CAO’s worden algemeen verbindend verklaart door het Ministerie van Sociale zaken en Werkgelegenheid waarmee dit dan tot wet wordt verheven en alle bedrijven in die branche zich moeten onderwerpen aan deze regelgeving. Zij worden gecontroleerd door een instantie die de CAO naleeft (in de branche besloten busvervoer is dit stichting STO).
Daarmee worden ZZP-ers in het personenvervoer dan volledig geboycot!!!
Wij hebben serieuze bedenkingen hierop ingediend en inmiddels worden er dan nu ook kamervragen over gesteld.
Bron: https://zoek.officielebekendmakingen.nl/kv-tk-2013Z09110.html
Samen met belangenorganisaties voor de ZZP-ers maakt Vipnight zich sterk om een verandering in deze CAO te realiseren en de ZZP-er toegang te verlenen tot deze branche. Op EU-niveau is er al regelementering sinds 4 oktober 2011 waarin wordt gezegds dat de ZZP-er zelf verantwoordelijk is om de rij- en rusttijden na te leven alsmede het arbeidstijden besluit. De ZZP-er kan als zodanig dan zelf worden gesanctioneerd hiervoor.
Bron: https://zoek.officielebekendmakingen.nl/stb-2011-453.html
Dus voor de branche personenvervoer houden de poortwachters al jaren de poorten gesloten en staat de ZZP-Chauffeur langs de kant van de weg en in mijn geval dan als Zelfstandige Zonder Partybus. Ik mag hooguit rijden op een Zadel Zonder Paard. Als dit soort praktijken niet worden gestopt dan kunnen andere branches uiteindelijk ook dit soort bepalingen op gaan nemen in CAO’s en kun je jezelf als ZZP-er de status Zieligerd Zonder Poen geven.
We hopen dan in ieder geval in onze branche dit jaar een doorbraak te bereiken.
Met vriendelijke groet,
André Jansen
http://www.vipnight.nl
Heel bijzonder dat Linde Gongrijp en de FNV zelfstandigen zich nu ineens druk lijken te maken over de zzp’ers die niet genoeg klanten weten te werven.
Toen ik nog lid was en later in de ledenraad zat, heb ik meerdere malen gevraagd om aandacht te geven aan acquisitie en bijvoorbeeld Laura Babeliowsky of jou te vragen om workshops te geven.
Ze vonden dat toen allemaal onzin en het geld werd besteed aan (in mijn ogen) nutteloze onderzoeken. Boter op hun hoofd hebben ze dus. Ze zijn bij FNV zelfstandigen enkel bezig met binnenhalen van zoveel mogelijk leden om hun eigen baantjes veilig te stellen. Ze hebben niet echt wat met ondernemers en zeker niet met vakmensen helpen om ondernemer te worden. Toen ik om deze reden uit de ledenraad ben gestapt, heeft er (uiteraard) nooit iemand gereageerd.
Hoi Erno,
Ik ben het helemaal eens met je artikel en herken mij zelf als zzp-er. Ik ben zelf in 2008 als zzp-er gestart niet wetende dat er zo`n grote langdurige economische crisis zou ontstaan. Mijn praktijk is er nog steeds heb in de tussentijd een vast klantenbestand op gebouwd en nieuwe klanten vinden de weg naar mijn praktijk. Ik ben destijds gestart, ingeschreven bij de kvk. kan mij niet herinneren dat er toen een” Poortwachter” stond en beoordeeld werd of ik wel voldeed aan de ondernemerscompetenties. Na bijna 5 jaar zzp-er nog steeds geen spijt van mijn besluit destijds. Ik zou het vak als ondernemer zelf wat beter leren kennen om blijvende groei en inkomen te generen in de toekomst ben nog steeds zoekend naar de juiste strategie om gezond en gelukkig te ondernemen.
Hallo John,
De crisis is niet tijdelijk, het is een verandering en een goede.
Mooi hoe je de praktijk hebt opgebouwd.
Ik wil je graag helpen bij de strategie om gezond en gelukkig te ondernemen.
Zeer zinvol artikel, Erno! Je hebt gelijk: als je een echte ondernemer bent, dan lààt je je niet betuttelen. Dat is geen negatieve eigenschap, verre van. Dat is precies wat ondernemers drijft om op hun manier de wereld een stukje beter te maken (de authentieke, oprechte ondernemers dan 🙂 )
Eens oprechte ondernemer Ilse 😉
Heel goed verhaal, Erno. Verplichte literatuur voor wie ondernemer wil worden.
Míjn visie loopt parallel met jou. Hij luidt alsvolgt:
Om als ondernemer duurzaam te slagen heb je een tweeledige vaardigheid nodig:
eerst kunnen LOSLATEN en dan FOCUS ontwikkelen.
Dat wordt ook wel eens genoemd “bij jezelf blijven” maar dat is een veel te armoedige omschrijving.
Alle zelfstandigen wens ik (natuurlijk succes maar in de eerste plaats:) tevredenheid.
Hè wat fijn, nog iemand die zich af en toe niet meer kan inhouden over de onzinnige uitlatingen van partijen die zogenaamd de belangen van ZZP’ers behartigen. 🙂 Ik kan je nog niet naar mijn blogartikel verwijzen, want dat staat gepland om dinsdag pas te verschijnen, maar ’t ligt een beetje in dezelfde lijn.
Over het VAR-verhaal … Als mensen (opdrachtgevers, opdrachtnemers én politici) nou eens de moeite zouden doen om te begrijpen waarvoor ‘ie is en hoe ‘ie werkt, dan zouden er minder verwensingen over dat onderwerp zijn. En minder stupide alternatieven worden verzonnen. 😉
En als de Belastingdienst nou ‘ns een keertje zou gaan handhaven, bestaan er nog dit jaar geen schijnzelfstandigen (de ‘uitgebuitenen’) meer. Een paar keer binnenlopen bij een grote thuiszorginstelling en onverwachts controleren op een bouwterrein van een grote speler op de markt, meer is er niet nodig. Gelijk tijdens die controles flinke boetes uitschrijven geeft 2 positieve consequenties: een leuk centje voor de staatskas én een afschrikeffect voor andere ‘schuinsmarcheerders’. Kan nog vóór de bouwvak geregeld zijn.
Oh sorry, ik heb me (wéér) even laten gaan.
Eh .. goed stuk, Erno! 🙂
Hi Erno,
Een artikel naar mijn hart! Niemand anders dan de klant kan bepalen of je wel of geen “ondernemer” bent, en sterker nog, of je een goede ondernemer bent. Wat een bemoeizucht van een organisatie die helemaal niet voor ondernemers opkomt! Sterker nog, ze willen alleen maar de belangen van werknemers beschermen, die juist door al die regels tot weinig productief werk worden gestimuleerd.