Wat maakt dat we snel wennen aan het beeld van mondkapjes in het openbaar vervoer en zelf dan ook snel een mondkapje opdoen?
Als mens hebben we geleerd in de afgelopen duizenden jaren dat de kans op overleven groter is wanneer we bij een groep horen.
Wanneer je samen door een bepaalde omgeving trekt op zoek naar een plek om te wonen, is de kans groter dat je dit overleeft dan wanneer je dit alleen zou doen.
Bij de groep horen zit diep in ons systeem. Wanneer steeds meer mensen met mondkapjes gaan lopen in het openbaar vervoer of op straat, gaan steeds meer mensen dit gedrag volgen omdat ze bij de groep willen horen. Niet omdat ze zelf wel of niet geloven in de veiligheid van het mondkapje.
Je denkt bij het zien van deze video’s mogelijk: dat zou mij nooit overkomen. Ik heb een eigen wil en bepaal zelf wel wat ik doe. Het lastige is alleen dat we dit gedrag vertonen zonder dat we het in de gaten hebben. Het gaat als vanzelf.
Hieronder zie je een modern voorbeeld.
Waarom duurt het dan zo lang om zelf nieuw gedrag aan te leren?
Wanneer je nieuw gedrag wilt ontwikkelen, zoals dat je niet meer snoept voor of na het diner of minder op je mobiele telefoon zit, kost dit gemiddeld 66 dagen (onderzoek van Phillippa Lally).
Wanneer je nieuw gedrag gaat ontwikkelen, ga je iets aan jezelf veranderen. Voor je gevoel loop je het risico dat dit niet geaccepteerd wordt in de groep. Dat maakt het soms al lastig om te beginnen aan een nieuwe gewoonte.
Daarnaast is het bestaande gedrag ingesleten in je systeem. Wanneer je bepaalde gewoontes hebt ontwikkeld door ze vaak te doen, is het lastig om die gewoontes te veranderen. Dit komt doordat na verloop van tijd je systeem 1 (Thinking, Fast and Slow Kahneman) dat gedrag als normaal ervaart en systeem 2 er niet meer mee belast. Dit betekent dat je de handeling doet zonder er bewust over na te denken.
Je hebt het niet in de gaten, maar op deze manier heb je de hand alweer in de droppot voor een dropje na het eten. Of zit je op de bank na het eten om ‘even’ gedachteloos naar de televisie te kijken, of scroll je door Facebook omdat je wat ontspanning zoekt na een dag hard werken. Hierdoor is het lastiger geworden om weer van de bank te komen om te gaan sporten. Tenzij je iedere week op hetzelfde tijdstip sport met een groep. Dan is het lastiger om niet te gaan.
Het doorbreken van bestaande patronen om een nieuw ‘beter’ gedrag te ontwikkelen kost moeite. Het duurt een lange tijd om het nieuwe gedrag om te zetten in een gewoonte zodat je het doet zonder erover na te denken. De bestaande patronen zijn gekoppeld aan de omgeving waarin je bent. In een bekende omgeving doe je dingen die je gewend bent. In een onbekende omgeving ben je beter in staat om nieuwe dingen op te pakken (prof. Wendy Wood).
Wil je nieuw gedrag aanleren, dan is het handig om de drempels voor het bestaande gedrag te verhogen en de drempels voor het nieuwe gedrag te verlaten.
Wil je bijvoorbeeld iedere dag iets schrijven, dan kun je het beste je werkplek de avond ervoor hierop voorbereiden. Schrijf op een notitieblaadje wat de drie belangrijkste dingen zijn die je morgen wilt afronden. De eerste actie is dan 15 minuten schrijven.
Verwijder alle spullen van je bureau en zorg ervoor dat alleen de dingen klaarliggen die je nodig hebt om te gaan schrijven. Legt het notitieblaadje met de drie doelen op je bureau zodat je het direct ziet wanneer je binnenkomt. Sluit je mailprogramma de avond van tevoren af. Leg je smartphone op een plek neer die niet logisch is, weg van je bureau. Deel met iemand dat je de volgende ochtend 15 minuten gaat schrijven. Noem jezelf een schrijver.
De kans dat je de volgende dag 15 minuten hebt geschreven is behoorlijk groot nu. Doe dit iedere dag en na ruim twee maanden weet je niet beter dan dat je iedere dag schrijft.
Wil jij iedere dag werken aan het belangrijkste dat je te doen hebt? Doe dan mee met ‘Set priorities for your day’ op coach.me. Daar leer je om niet te verzanden in de prioriteiten van een ander en te doen wat jij het belangrijkste vindt. Iedere dag weer.
