Rustig schuif ik door van file naar file. Vertraginkje hier, vertraginkje daar. Ik ben onderweg naar Waalwijk tijdens de drukste ochtendspits. Ondertussen heb ik de persoon met wie ik een afspraak heb een kort bericht gestuurd over de verwachte aankomsttijd.
Ik luister naar een interessante podcastaflevering en adem af en toe diep in- en uit. Ondanks de vertraging blijf ik rustig. Ik wil graag ontspannen het bedrijf binnenstappen voor het gesprek, met lage verwachtingen. Ik wil alle ruimte hebben om het verhaal van mijn gesprekspartner goed te onderzoeken.
Het is een kennismakingsgesprek met een ondernemer wier contactgegevens ik van een klant heb gekregen. Het is voor mij een bijzondere situatie, want de persoon met wie ik het gesprek ga voeren zit niet in het managementteam, maar is wel mede-eigenaar van het bedrijf.
Het is duidelijk dat ze in een lastig parket zit. Het deel van de markt waar zij verantwoordelijk voor is staat onder druk en is de afgelopen paar jaar ingekrompen met 30 procent.
Ze is op zoek naar nieuwe markten en producten om deze krimp mee op te vangen. Het lastige is dat ze hiermee in het vaarwater komt van de andere eigenaren, die daar niets van moeten weten.
Verder is er weinig overleg met de andere eigenaren. Er is geen structureel overleg, er is geen vast moment gepland voor de aandeelhoudersvergadering. Dit is lastig, omdat ze vooral betrokken wil worden bij de beslissingen die worden genomen en nieuwe mogelijkheden wil oppakken. Ze is ondernemend en heeft het gevoel dat ze wordt belemmerd.
De aandelen in bedrijf heeft ze gekregen op het moment dat er andere bedrijven aan haar gingen trekken. Dit minderheidsbelang voelt nu als een gouden ketting. Ze wil graag een verandering afdwingen, maar heeft geen middelen. Ze geeft de situatie nog maximaal een jaar, dan moet er iets verbeterd zijn.
De drie oudste aandeelhouders zijn ook het managementteam en nemen de beslissingen. Er is nog een andere medewerker die ook voor een klein deel mede-eigenaar is en ook niet in het managementteam zit.
Samen met deze medewerker spreekt ze regelmatig over de situatie en de verandering die ze graag willen oppakken, maar ze komen niet verder bij het management. Het wordt steeds meer een wij/zij-situatie.
Wij zien deze verandering in de markt en willen vernieuwen. Zij zijn behoudend en willen niets veranderen. Het gaat goed zoals gaat. Het bedrijf heeft mooie omzetten en resultaten. Het bestaat al enkele decennia en heeft een bijzondere positie in de markt.
Steeds meer voelt het voor de ondernemer alsof ze niet gehoord wordt, niet betrokken wordt bij de keuzes die worden gemaakt. Door telkens met dezelfde personen te praten wordt ze bevestigd in de frames die ze heeft ontwikkeld. Voor haar gevoel heeft ze een duidelijk beeld van de situatie en een visie over wat er moet veranderen voor de toekomst.
Kijken met nieuwe frames
Tijdens dit gesprek laat ik haar andere standpunten zien over dezelfde situatie, bijvoorbeeld kijkend vanuit de managers. Met een breder frame kijken we naar andere opties die er voor haar zijn om het komende jaar een verandering te realiseren en daarmee meer grip op het geheel te krijgen.
Het gesprek ronden we af door de drie punten waar ze aan wil werken nog een keer op een rij te zetten:
- Haar visie voor het bedrijf uitwerken in een concreet plan op één A4, zodat ze alle gedachten op papier heeft en daarover constructief kan praten met het managementteam. Geen losse flodders, maar een gedegen plan over wat haar bijdrage kan zijn.
- Meerdere opties uitwerken over wat te doen wanneer ze het komende jaar niet de verandering krijgt die ze zoekt en niet gehoord wordt. Weg van de eenzijdige keuze ‘wil ik hier blijven of niet?’ Een eenzijdige keuze is een van de vier redenen waarom beslissingen niet het gewenste resultaat leveren. Zie voor meer informatie hierover De vier redenen waarom je beslissingen niet het gewenste resultaat opleveren.
- Een nieuwe ontmoeting met mij plannen, samen met de andere eigenaren, zodat we kunnen ontdekken of ik een bijdrage kan leveren. Dit wordt een uitdaging, want het management heeft het gevoel dat alles goed gaat en ziet niet in waarom ze dan iets zouden moeten veranderen.
Tijdens mijn gesprekken met ondernemers stel ik vooral veel vragen. Ik wil ontdekken wat de frames zijn die ze gebruiken om te kijken naar de keuze waar ze voor staan. Ik laat ze andere opties zien, zodat we samen kunnen ontdekken of het frame dat ze gebruiken nog wel voldoet.
Een frame is de manier waarop je naar je omgeving kijkt. Het kader dat je gebruikt om naar dingen te kijken.
Als buitenstaander de ondernemer helpen nieuwe frames te zien is eenvoudig. Ik heb geen emotionele binding met eerdere keuzes, met de reden dat bepaalde dingen altijd zo zijn gegaan, met relaties. Hierdoor is het eenvoudig voor mij om afstand te nemen en meer opties en een breder frame te zien. Suggesties te doen waar ze niet aan hebben gedacht.
Zie ook dit gesprek met een klant, waarin de sleutel ook het frame aanpassen voor een nieuwe heldere blik was.
Herken jij een situatie in je bedrijf waar een buitenstaander je kan helpen aan een beter frame voordat je de beslissing neemt?