Daar zat ik, met de tablet bij de hand met daarop de onderwerpen waar ik met hem over wil praten in mijn digitale notitieblok. Zijn boek (Kindle versie) had ik opnieuw gelezen ter voorbereiding, de notities die ik had gemaakt van dat boekje had ik zojuist nog een keer doorgenomen. Daarnaast had ik naar verschillende podcastdafleveringen met hem geluisterd.
Enkele minuten voor twee schakelde ik Zoom in. Lekker op tijd dacht ik nog. Hij zat al klaar. Ik was verrast, maar ook weer niet. Dit past bij hem. Gedegen voorbereiding en met aandacht de dingen doen. Terwijl ik er nog niet helemaal klaar voor was naar mijn gevoel, maar nu moest ik gewoon beginnen.
Derek stond al lang op mijn wensenlijstje van gasten voor mijn podcast. Ik had niet verwacht dat hij ooit echt mijn gast zou worden, maar zeg nooit nooit (dank je wel Wouter Rikmans, voor de tip). Hier zat ik dan. In mijn eigen kantoor en ik ging in gesprek met Derek.
Ik kon het bijna niet geloven. Ik keek al jaren tegen hem op. Een bedrijf opbouwen op je eigen manier en het uiteindelijk verkopen voor vele miljoenen en weer weggeven. Al jaren volg ik hem via zijn e-mails en artikelen, zijn podcastafleveringen en de video’s van zijn TED talks op YouTube. Zijn manier van leven trekt mij aan, is zo zuiver en doordacht.
De eerste paar minuten gaan voorbij, we praten wat en ik word steeds rustiger. In de aanloop naar dit gesprek wilde Derek graag weten welke vragen ik zou gaan stellen. Dat weet ik niet voor een gesprek. Ik heb wel een overzicht van de onderwerpen en veel gegevens van de gast verzameld, maar ik heb geen vaste vragenlijst. We starten een gesprek en de vragen komen dan vanzelf.
Hij vertelde dat hij graag de vragen heeft, omdat hij iedere podcast aflevering goed voor wil bereiden. Hij denkt namelijk lang na over goede antwoorden. Zijn visie is dat je eerste antwoord niet het beste antwoord is. Ik heb hem het lijstje van onderwerpen gestuurd waarin ik geïnteresseerd ben. We praten over de vele podcastafleveringen die hij al heeft opgenomen. We rollen door in het gesprek voor de podcast. De vragen komen als vanzelf.
Het was een mooi gesprek, we deelden inzichten en ideeën. Hij vertelde aan het einde dat hij het fijn vond dat er stiltes vielen. Dat ik ruimte nam om na te denken over de vraag en ruimte gaf om te antwoorden. De juiste woorden vinden voor de vraag kost me vaak tijd. De vraag zit al in mijn hoofd, maar dan moet ik nog de juiste woorden vinden zodat de vraag goed begrepen wordt.
We hadden nog veel langer kunnen praten, maar uit respect voor zijn tijd rondde ik het gesprek af na ongeveer een uur. Over een paar weken kunnen je hier of in je eigen podcastapp luisteren naar het gesprek met Derek Sivers. Ontdek dan waarom ik hem zo bijzonder vind en wat ik van hem heb geleerd in dit gesprek.
Terwijl ik die avond een rondje loop realiseer ik me dat ik twee vragen ben vergeten te stellen. Zou het toch slimmer zijn om de vragen die ik in ieder geval wil stellen op te schrijven?
Hoe ga ik dit nu oplossen?
Ik nam ook nooit de moeite om alle vragen munitieus uit te schrijven. Ik had de angst dat ik me dan teveel zou vastklampen aan die vragenlijst en juist de mooie paadjes die kunnen ontstaan in een gesprek zou overslaan. Nee, liever laat ik een gesprek zijn natuurlijke verloop gaan en weet ik in mijn hoofd wel wat ik wil vragen.
Maar ik ben daar van terug gekomen. Zoals Hannibal van The A-Team altijd achteraf zegt, I love it when a plan comes together. Maar dan moet je wel een plan hebben. Een gedegen vragenlijst is een uiting van het doel wat je voor ogen hebt met je gesprek. Dat doel heeft een plan nodig. Hoe je dat doel denkt te bereiken. Met welke vragen. Hoe diep je bepaalde materie in gaat of andere zaken juist zijdelings schampt.
Dat betekent niet dat een vragenlijst leidend moet zijn, maar het kan wel een prima hulpmiddel zijn om gedurende een gesprek de regie te houden en voor jezelf af te vinken of je plan vorm krijgt.
Door vooraf een vragenlijst op te sturen, verplicht je jezelf niet om je aan die vragen te houden. Je zou een paar essentiële vragen kunnen sturen, waar je écht een antwoord op wilt. De rest volgt dan automatisch tijdens het gesprek.
Dank je wel voor de tip Frank.
Ik ga ermee experimenteren en ontdekken wat het oplevert.