Vasthouden aan gewoontes en het proces.
Het is zo eenvoudig om te werken in mijn comfortzone zonder er te veel over na te denken. Het proces volgen, iedere dag weer, omdat het me vrij maakt.
Wat als je ontdekt dat er betere manieren zijn, die beter zijn voor het milieu, voor dieren en mensen? Wil ik dan vasthouden aan een traditie? Zit de gewoonte diep gebakken in mijn systeem en lukt het me niet om dit te veranderen?
Wat ik gewoon vind, is voor een ander vreemd. Wat voor een ander gewoon is, is voor mij vreemd.
Mensen zoals wij doen dingen als dit.
Seth Godin – People like us, do things like this
Als mens wil ik graag bij een groep horen, dat voelt veiliger. De kans op overleven is vele malen groter wanneer ik onderdeel ben van een groep. Als ik ziek of zwak ben of andere problemen heb, zijn er mensen om mij heen om te helpen.
Terwijl ik onderdeel ben van een groep, zijn er andere groepen die zich anders gedragen. Daarmee hebben ze een vreemd gedrag voor mijn groep. Het zorgt al decennia voor oorlog en onenigheid, wij en zij.
De polarisatie, communiceren in en reageren op korte stellingen zonder grondig onderzoek drijft groepen verder uit elkaar.
Het is fijner wanneer we de ander, de groep met het ‘vreemde’ gedrag, onderzoeken. Vragen stellen. Vragen als: waar komen jullie vandaan? Waardoor is de gewoonte ontstaan? Wat betekent dit gedrag of deze traditie voor jullie?
Waarbij ik de gevoelens onderdruk dat dit gedrag tegen mijn groep of tegen mij is gericht. Het is niet tegen ons, het is anders.
Wanneer ik mijzelf de tijd gun en bewust denk over de ander en met oprechte interesse vragen stel, leer ik meer dan wanneer ik luister naar stellingen in de media en op social media.
Het is eenvoudig om snel te reageren op de manier waarop het in de groep van je wordt verwacht. Het vraagt bewuste inzet en aandacht om voor jezelf na te denken en te luisteren.
Terwijl ik onderdeel wil blijven van de groep, blijf ik ook voor mijzelf nadenken en onderzoeken. Is het gedrag van deze groep oprecht? Wat kan ik leren en gebruiken van de tradities van een andere groep?
Een onderdeel in mijn leven dat mij gelukkig maakt is blijven leren.
Zo werd ik via Martijn Aslander op Twitter attent gemaakt op een documentaire van Tegenlicht over bouwen met hout. Dit is een onderwerp dat ik nu graag wil onderzoeken. Een gesprek met een aantal mensen in deze wereld.
Na het zien van deze documentaire lijkt het belangrijk dat we onze tradities van het bouwen veranderen. Ik ga het ontdekken.
Tradities veranderen continu onder invloed van de mens, met nieuwe inzichten en kennis. Zo zijn er tradities die we vroeger normaal vonden en nu niet meer volgen, zijn er nu tradities die we over een paar jaar vreemd vinden. Tradities passen zich aan met de kennis die we ontwikkelen, al kost het moeite om gewoontes en tradities aan te passen.
We zijn tenslotte onderdeel van een groep en als we te veel afwijken van de groep, vallen we buiten de boot en is de kans op overleven kleiner. Terwijl er ook altijd een nieuwe groep is waar ik me bij kan aansluiten.
