Het fossiele brandstof feest is voorbij - Ronald Rovers ⋆ Decide for Impact

Vandaag het gesprek met Ronald Rovers.

Ronald heeft meer dan 35 jaar ervaring in duurzaam bouwen en stedelijke duurzaamheid, en rond 25 jaar in het internationale veld. De belangrijkste focus ligt op “Zero impact Built Environments”, in onderzoek, onderwijs en als adviseur.

Ronald heeft als professor aan verschillende universiteiten gewerkt en loopt sinds 30 jaar parallel aan zijn eigen onderzoeksbureau. Hij was actief in vele internationale projecten. en initiatiefnemer en organisator van de 1e Wereldconferentie Duurzaam Bouwen in 2000, in Maastricht.

Momenteel runt hij zijn eigen onderzoeksbureau, geeft masterclasses en lezingen en publiceert, in 2018 verscheen het boek “Gebroken Kringlopen”, in 2019 gevolgd door de Engelse versie “People vs Resources”.

Laten we beginnen…

In gesprek met Ronald leerde ik:

Een Duits architecten bureau die een kantoor en woonhuis heeft ontwikkeld en opgeleverd waar geen verwarmingsinstallatie in zit. We hebben de neiging om verwarming en lucht klimaat technisch op te lossen, maar het kan ook anders door dingen weg te halen.
We leven op een eindige aarde, zegt Ronald Rovers in zijn boek Gebroken kringlopen. Ook wat grondstoffen betreft, of het nu gaat om zeldzame metalen of zand, raken de eindige voorraden uiteindelijk uitgeput. Als we op een volhoudbare, duurzame manier willen omgaan met grondstoffen, zullen we drastische keuzes moeten maken. Ook als dat een lager welvaartsniveau inhoudt.
Een grachtenpand uit 1900 verbruikt evenveel energie als een huis uit 2000. Dat komt omdat we in 1900 maar een kamer verwarmden en alleen ‘s avonds, nu verwarmen we het hele huis voor een groot gedeelte van de dag.
Technisch is het wel slim maar we zijn er in energieverbruik niet op vooruit gegaan ondanks alle energiebesparingscampagnes. We hebben ons comfort verhoogd.
In deze tijd met de energie- en klimaatcrisis moeten we op koude dagen zoveel mogelijk in een kleine ruimte leven en alleen deze ruimte verwarmen.
In de winter, als er gebrek aan hernieuwbare energie is, moet je niet willen leven als god in Frankrijk. Dus voor wonen, net als voor voedsel, rekening houden met de seizoenen.
De bouw verandert traag, het helpt wanneer de overheid oplegt dat we alleen nog maar nul-energie woningen bouwen. De kern wordt geïsoleerd en niet de hele woning (bij bestaande woningen).
In de winter als het echt koud is, het kantoor mijn huis ook niet verwarmen maar in de woonkamer of keuken gaan werken.
We hebben vooral een materiaal probleem, meer nog dan een energieprobleem.
We kunnen beter een houten lantaarnpaal gebruiken dan een van aluminium.
De techno-optimisten – die technologie willen gebruiken om een probleem op te lossen, maar vermenigvuldig het eens met 8 miljard mensen.
De IPCC zegt dat de 1,5 graad al niet meer haalbaar is, Ronald zegt dat de 2 graden ook niet meer mogelijk is.
We redeneren vooral in reducties, dat een techniek de CO2 procenten omlaag brengen. Het lastige is dat het cumulatief is. Je moet de jaarlijkse uitstoot bij elkaar optellen, dan zie je dat we over een paar jaar al door het maximale plafond van de CO2 die de aarde kan verwerken. Over 8 jaar zitten we op dat 2 graden budget, dan moeten we dus op nul uitstoot zitten.
Alles dat geprojecteerd wordt naar de toekomst, vertrouwd Ronald niet. Anders reken je je nu al rijk met iets waarvan je niet weet dat het in de toekomst werkelijk gebeurt.
Wat echt helpt is dat de energieprijzen omhoog vliegen. Dat moet je dus niet generiek vanuit de overheid willen compenseren. Zo gaan mensen eerst investeren in de zomer/winterwoning in plaats van vliegen.
De prikkels die verandering mogelijk maken. Die moet je ook laten gebeuren anders ben je aan het uitstellen en dan wordt de klap harder.
Musk is een gewiekste autodealer.
Nieuwe auto’s zijn onzin. Bouw bestaande auto’s om met een elektrische aandrijving.
Amsterdam heeft 50.000 laadpalen nodig als iedereen een elektrische auto heeft.
We hebben geen autoprobleem maar een mobiliteitsprobleem.
Stel je eens voor dat fossiele energie niet meer kan morgen. Dan worden veel dingen minder, minder reizen, minstens 50% minder spullen kopen.
Binnen een volhoudbaar model blijven, zodat de natuur het kan regenereren en herhalen.
We moeten van 30 ton naar 1 ton grondstoffen verbruik per persoon.
Waarom hebben woonbuurten tweerichtingsverkeer. Met eenrichtingsverkeer heb je maar de helft van de weg nodig. Onderhoud met 50% afgenomen, grondstoffen die je circulair kunt inzetten en grond bijgekregen die je anders kunt inzetten bijv. Urban farming.
Als het om zonnecellen gaat is de Solarge de meest interessante oplossing.
We hebben een tijdje feest gehad met de fossiele brandstoffen.
De industrie weer naar Europa halen.
Ronald is niet voor kernenergie omdat het een tussenoplossing is, maar hou de bestaand kerncentrales zo lang mogelijk open. Tijd winnen om de bestaande fossiele centrales te verwijderen.
Groene economische groei gaat niet lukken.
In 1888 stootte de fossiele brandstofgebruik al meer CO₂ uit als de aarde kon vastleggen (Dukes). Toen zijn we door de grens heengegaan wat de aarde zelf kon compenseren. Met de kennis en technieken van nu op het niveau van 1960 leven.
Het wordt vooral materiaal minder, het hoeft niet wat plezier betreft of welzijn minder te zijn, maar wel minder spullen gebruiken.
Het energieprobleem is vooral een materialen problemen. We moeten materialen gebruiken die zo weinig mogelijk hernieuwbare energie nodig hebt.
Beton moet je niet gebruiken om woning te bouwen. De toekomst van de bouw is vegetarisch.
We hebben niets tegen de boer, maar iets tegen de manier van boeren. We moeten anders gaan boeren, biologisch voor voedsel en materialen.

Meer over Ronald Rovers:

Boeken van Ronald:

‘Form Follows Physics‘, reinventing the built environment. 2021
People vs Resources, restoring a world out of balance , Eburon 2019
Gebroken Kringlopen, naar een volhoudbaar gebruik van bronnen , Eburon 2018

Andere bronnen:

Katja Diehl – Autokorektur
Jason Hickel – Less is more
Katherin Trebeck – The economy of well being
Babette Porcelijn – Verborgen impact
Gewoon Hout – Doetinchem
Solarge – circulaire zonnepanelen

Over zijn boek:

De uitgangspunten van het boek Gebroken kringlopen zijn eenvoudig: we leven op een eindige aarde, wat grondstoffen betreft, komt er niks bij en gaat er niets vanaf. De enige min of meer oneindige bron van energie is de zon. We zijn er inmiddels achter dat we volledig over moeten schakelen op hernieuwbare energie, met name zonne- en windenergie, en dat we tegelijkertijd de kringlopen van grondstoffen op aarde gesloten moeten houden. Circulair is dus niet alleen recyclen, maar ook grondstofvoorraden herstellen. Anders raken ze op en zijn we veroordeeld tot uitsluitend recyclen.

Dan zijn er nog mensen, en ook nog eens steeds méér mensen, en die willen niet minder maar meer. Daarmee putten we voorraden uit. “Ja, maar we recyclen,” zeggen we dan, “en we doen het toch met
zonne-energie?” Maar ook het inzetten van zonne- en windenergie kost grondstoffen, waarvan de voorraden niet hersteld worden. Met andere woorden: de kringlopen worden niet gesloten maar staan
wagenwijd open.

Zoals auteur Ronald Rovers in zijn boek Gebroken kringlopen overtuigend laat zien, zijn de eindige voorraden een gegeven. We leven op aarde als op een eiland, en de mens zal zich moeten aanpassen aan wat er op dat eiland groeit en bloeit, zonder het uit te putten. Op een volhoudbare manier leven dus. Dat is niet onmogelijk, maar vereist dat we drastische keuzes maken.
Van het boek Gebroken kringlopen is ook een Engelse vertaling verschenen.

Video van het gesprek met Ronald Rovers

Kijk hier https://youtu.be/fkf66eaoZHY

Het fossiele brandstof feest is voorbij – Ronald Rovers

Video van het gesprek met Ronald Rovers

Door Erno Hannink