Na ruim drie maanden van trainen is het op zondag 17 oktober 2021 dan echt zover, de start van mijn eerste marathon. Bijna ging het twee weken ervoor nog mis: ik werd ziek en was zelfs bang dat het corona was.
Voor het eerst was ik, de week voordat ik ziek werd, weer in contact geweest met groepen mensen. Zo had ik voor het eerst sinds twee jaar een presentatie gegeven, waren we bij een wedstrijd van BVB in het stadion met 30.000 mensen en was ik bij een rondleiding door de expositie Zo zie ik het met Linda Commandeur.
Gelukkig was de test negatief en had ik geen corona, na vier dagen kon ik weer aan het werk en na vijf dagen rust liep ik weer een rondje van 15km in de training. In de voorbereiding naar de marathon was er geen beter moment om een paar dagen ziek te zijn. De piekweken zaten er net op en ik zat in de afbouwweken, en er was nog ruim een week ruimte voor mijn volledige herstel.
Toen ik in april 2016 voor het eerst op proef meeliep met de wedstrijdgroep van Argo en drie weken later mijn eerste 10km wedstrijd had gelopen zei ik dat ik nooit een marathon zou gaan lopen. Onder aanmoediging van de andere lopers in de groep liep ik meer wedstrijden, zoals mijn eerste halve marathon in de zomer van 2019.
Tijdens de corona lockdown ben ik blijven lopen, bijna iedere week drie keer, waaronder een intervaltraining van de loopgroep. Een paar keer liep ik ook een halve marathon voor mezelf in die periode en een keer 30km. Om mijn uiteindelijke doel te realiseren, finishen op een ultramarathon (50km), is het goed om een marathon te lopen, werd me gezegd. Dit jaar, 2021, bleek het juiste moment: er was genoeg ruimte om te trainen in de zomermaanden en de marathon van Amsterdam gaat gelukkig door.
Voor de training op weg naar de marathon had ik een schema dat op maat was gemaakt voor mij, waar ook het fluiten van voetbalwedstrijden sinds september werd ingepast. De finishtijd waar ik op getraind heb is binnen vier uur over de finish komen, ofwel iets onder de 5m40s/km.
Een onderdeel van deze voorbereiding is dat ik iedere week een evaluatie stuur naar de trainer. Van iedere training schrijf ik een korte evaluatie voor mezelf na het lopen en ik schrijf de hersteltijd op. Maandag schrijf ik een evaluatie over hoe de trainingen gingen de afgelopen week, zodat Joeri, de trainer, hierop kan reageren en eventueel de training van de week kan aanpassen op de resultaten.
Gisterenavond realiseerde ik me ineens hoe waardevol deze wekelijkse zelfevaluatie is en dat ik dit op veel meer plekken wil gebruiken. Dit kwam mede door het gesprek dat ik met Mikael Krogerus had een paar weken geleden.
De belangrijkste les van Kaospilot
In dit gesprek dat je terugvindt in de Erno Hannink Show hadden we het over de lessen die Mikael geleerd had tijdens zijn opleiding bij Kaospilot. Hij noemde twee lessen, de eerste les was zelfevaluatie.
Voor ieder werkstuk dat de studenten maakten kregen ze een cijfer van de leraar, maar ze moesten ook zelf een cijfer geven aan hun eigen werk. Het bleek een van de meest waardevolle oefeningen die hij had moeten doen. Je eigen werk oprecht beoordelen zodat je weet wanneer het goed genoeg is. Je hoeft niet langer door te werken wanneer het werk goed is, dat helpt om niet langer dan nodig door te werken aan een project. Je werk krijgt een minimale kwaliteit; wanneer je jezelf een onvoldoende geeft dan weet je dat je nog werk te doen hebt.
Wat een wijze les. (Voor de andere les luister je het gesprek met Mikael Krogerus show 321.)
Zelfevaluatie voor de ontwikkeling
In de ontwikkeling van scheidsrechters naar een hoger niveau speelt begeleiding en coaching een belangrijke rol. Regelmatig komt je coach kijken naar jouw prestatie in een wedstrijd en geeft hij je vervolgens advies voor verbeteringen. Daarnaast wordt er van je verwacht dat je na iedere wedstrijd een zelfevaluatie schrijft en naar je coach stuurt. In het begin is dit lastig, want je ziet dan zelf nog niet wat je kunt verbeteren en het is onwennig. Vaak komen dezelfde dingen terug in de evaluaties.
Voor een scheidsrechter die fluit op een lager niveau, zoals ik, die wil groeien en verbeteren, is er weinig ruimte voor coaching. Voor mij zijn er twee tot drie coachmomenten per seizoen. Voor de rest komt het op mijzelf aan. Ik realiseer me dat zelfevaluatie hierin waardevol is. Na iedere wedstrijd bedenk ik op de terugweg wat er mis ging en hoe ik dat anders had kunnen doen. Daarnaast bespreek ik de wedstrijd met een andere scheidsrechter.
Dit ga ik nu aanvullen met deze zelfevaluatie iedere week uitschrijven en naar mijn begeleider sturen. Zodat hij weet waar ik aan werk en welke vooruitgang ik boek. Hierdoor wordt hij ook meer betrokken bij mijn ontwikkeling.
Zelfevaluatie kan ik op veel meer plekken gebruiken om mezelf te verbeteren.
10 punten voor zelfevaluatie
Op de volgende 10 onderwerpen ga ik meer regelmaat ontwikkelen voor zelfevaluatie:
- Na iedere wedstrijd fluiten
- Na iedere week looptraining
- Na iedere werkweek
- Nadat ik een artikel heb geschreven, voordat het gepubliceerd wordt
- Mijn inbreng in mijn relatie met M.
- De resultaten die ik bereik
- De coachgesprekken met klanten
- Wat ik doe aan sociale en ecologische ongelijkheid
- Na ieder interview voor de podcast, dit kan ik delen met de gast
- Aan het einde van de dag
Tot nu toe heb ik gemerkt dat zelfevaluatie mij bewuster maakt van het proces en mijn ontwikkeling. Zo let ik in een volgende wedstrijd meer op mijn ontwikkelpunten en let ik in looptraining meer op mijn tempo.
Zelfevaluatue helpt me om iedere dag 1% beter te worden.
Waar kun jij zelfevaluatie inzetten in je bedrijf? Hoe kun je bijvoorbeeld met zelfevaluatie en coaching de ontwikkeling van je collega’s stimuleren?
